Hello my dear friends and colleagues,

As of today I have started a new business venture.
With my past experience in offline/online advertising and fine arts I have come up with a platform that unites all the talent that has come across
my path over the years to form artsolutions.

I’d like to keep it short because the attention span for a human
approximately 8 seconds, so for more information please check out
www.artsolutions.works.

Sincerly,
Ari Alpert

http://artsolutions.works/

facebook

 

With more and more of the general population getting tattooed, there’s always the thought of how body art will look as people age. This question is answered through photographs of senior citizens who’ve partially stripped down and show us how their tattoos are faring in their twilight years. Some of the ink quality is better than others, of course, but a lot of what we see still is recognizable and looks relatively sharp on their aging skin. These images give you an idea of how your own tattoo(s) might mature, especially if you take good care of yourself.

Tattoos came attached with major stigmas until recently. They were often associated with sailors and prisoners, but have since made their way into mainstream culture. It’s interesting to think that not long ago, the people with this extensive body art probably endured some form of prejudice before gaining wider acceptance.

No, This Is Not Photoshop.

Virrinng........ Telefon geldi.  "Ari bey, ben Erna......... geri döndüm ben....ne zaman geleyim sana?"

"aaaa bilmiyorum Erna aslında yeni birisini bulmuştum ama dur bakayım ben seni geri arayacağım".

"aaa oyle mi? hmm ari bey..anahtar ne olacak peki? .pembe bulaşık eldivenlerimi o kullanmasın,  onlar benim. !"

" ben seni arayacağım Ernacım"

peki ne yapmalıyım arkadaşlar?

Bu resim serisi, metnini Uğur Tanyeli’nin yazdığı, fotoğraflarını Engin Gerçek’in çektiği, başlığı “İstanbul’da Mekan Mahremiyetinin İhlali ve Teşhiri: Gerilimli Bir Tarihçe ve 41 Fotoğraf” olan bir tasarım kitabı.

Kitaba ilham veren fotoğraflar, Kuştepe sakinlerinden bir kısmının ev içi mekanlarını gösteriyor. Bunlar, evleri dekorasyon dergilerinin ilgi alanında bulunmadığı için, evleri neredeyse hiç fotoğraflanmamış İstanbullular. Engin Gerçek, bu iç mekanları ev sahipleriyle birlikte fotoğraflayarak, görmezden gelinen, yaşam alanları pek az bilinen bir grup kentliyi görünür kılıyor. Yaşadıkları mahalleler dönüşüm ve burjuvalaştırma tehdidi altında olan bu öznelerin dünyalarını toplum geneline açıyor.

Kitabın ana metnini oluşturan Uğur Tanyeli’nin yazısıysa, İstanbul’da konut mahremiyetinin tarihine eğiliyor. 15. yüzyıldan bugüne uzanan bu tarihçe, kentlilerin özel yaşam alanlarını hangi amaç ve gerekçelerle nasıl tanımladıkları meselesi üzerinde yoğunlaşıyor. Özel yaşamın, beş yüzyıl içinde hangi geniş çaplı değişimlerden geçtiğini ortaya koyuyor. Böyle bir tarihçe sayesinde, 15. ve 16. yüzyılın tek odalı evlerinden, güncel İstanbul’un kapalı ve denetimli sitelerine uzanan bir mimari ve toplumsal macerayı okumak mümkün oluyor. Sözkonusu macera saraylıların değil, kentli sakinlerin, “sokaktaki adam”ın gündelik yaşam macerası”.





http://mashallahnews.com/?p=10106

Ocağın 18 inde bir ödemelli telefonla başlamıştı......

Soğuk anlamsız bir salı sabah idi...hava gri ve umutsuz....yerdeki kirli çamışırlar beni yıka diye bağırıyordu, bulaşık makınasının içindekiler temiz ama çıkartmaya üşendiğim için günlerce orada bekliyordu -  onları dolaba yerleştirmekten nefret ederim , zaten ne de olsa Keriman gelecek diye bir bilinç altı var tabi ...bitkilerim bana su ver diye çırpınıyordu oysa ki daha yeni su vermiştim...gözünüz doysun diyorum içimden, tuvalettin kapısının arkasında astığım havlular iki geceden önce düzgün asmadığm için hafif ama çok hafif nemli mes mes kokuyordu keza onun üstünde duran bornozuma da bulaşmış....hay allah, bi tane kapı arkası bir kaç cengelden oluşan asma fitisi almam lazım ama sirkeçiye gitmeye ayağım gitmiyor...sırf onun için mı gidecem be...annemin 1 hafta önce pisirdiği yemeğin son vıcıkları tencereyi yapımşmış buzdolabında bir karnıbahar parçası "hayvan herif bari bi suyu bıraksaydın da keriman rahat cıkarsaydı" diye mırılanıyordu...biliyorum be vıdı vıdı etmeyin diyorum içimden...

virinniiiiggggg diye telefonum çaldı...Kim arıyordu beni? 7 sene boyunca evimi itina ile temizleyen Kerimandan.

Alo....alloooooo?  ali bey (galiba ismim Ali olduğunu düsünüyorum ama şivesinden anlıyamıyormum) evt alllayküm selam ben Keriman selam alllayküm, hayırdır ne oldu Keriman? yarın geliyorsunuz değil mı? Ari bey, ben artık gelmek istemiyorum sana! Nasıl ya Keriman hayırdır ne oldu? Telefona bir şeyler mırıldandı..hiç bi bok anlamadım...anlamadım keriman niye gelmek istemiyorsun...ya camışır makınan düzgün calışmıyor bide tieaktkteateatea ne anlamadım tieaktkteateatea eaeiaieaeaıoıo ......ya işte gelmek istemiyorum artık sana...hm...ah...peki keriman ..üstüne gitmek istemedim...zaten yüz yüze yapmadığına gore iyice rahatsız olmuş..utanmış...peki evin anahtarı ne olacak?.......... ................sessizlik.....................ya komşuya fln bırakırım..ya ama....tamam peki napalım...sanki bir sevgiliden ayrılmaçasına bir boşluk oturdu içimden....buraya kadarmış demek ki .....hoşçakal Keriman....

Şimdi ise Ermeni yeni temizlikçi kadın Erna hayatıma girdi...and the story goes on...

 

Facebook

Twitter

StumbleUpon